Een paar weken geleden schreef ik dit artikel over dat we (eindelijk, halleluja, yes) van de nachtvoedingen af waren. Ik kreeg van jullie veel lieve berichtjes maar ook heel veel vragen: wat hadden we gedaan? Ging het vanzelf of was het even doorbijten? Heb je nog tips? In dit artikel leg ik uit wat we gedaan hebben en hoe we dit gedaan hebben.
Laat ik eerst even voorop stellen dat je ook hierin gewoon je gevoel moet volgen net als met alles als het om ouderschap gaat.
Voor ons was het een bewuste keuze om toe te geven aan de nachtvoedingen. Uiteraard wist ik ook wel dat Lot het qua voeding echt niet meer nodig had maar wij zijn een groot voorstander van de natuurlijke manier volgen en borstvoeding is veel meer dan alleen maar melk en voedingsstoffen. Het is ook een mamamomentje, troost, geborgenheid, veiligheid, een rustmomentje. En ik vond het niet oké om haar dit te ontzeggen op het moment dat ze het blijkbaar nog even nodig had.
Daarnaast volg ik al sinds de zwangerschap verschillende Facebook groepen over borstvoeding en hoewel ik daar niet actief aan deelneem heb ik daar wel veel info uit kunnen halen. Ik haalde er de dingen uit die voor ons goed voelden. Er waren ook heel veel dingen waar ik niet zo achter stond en ik heb me soms verbaasd over de discussies in de groepen. Ik vind dat zonde want ik denk dat elke mama het beste wil en doet voor haar kindje dus waarom laten we elkaar niet allemaal in onze waarde. Van mij zul je dus ook nooit een negatief woord horen over kunstvoeding, maar dat terzijde. Deze groepen gaven me wel het vertrouwen dat het echt niet gek is om nog ‘s nachts te voeden, dat het echt niet gek is om langer dan een jaar borstvoeding te geven en al helemaal dat het echt niet gek is dat Lot dat hele eerste jaar nog niet doorsliep. Ineens stoppen met nachtvoedingen kan ook serieuze problemen geven voor je productie en aangezien ik zeker de mijlpaal van 1 jaar borstvoeding wilde halen zag ik dat echt niet zitten. Nee, wij kozen er gewoon voor om Lot te volgen in haar ritme.
Pas toen ze 1 werd voelde het voor mij goed om eens te kijken of we er wat aan konden doen. Dit was ons voornemen: cold turkey stoppen met de nachtvoedingen. Haar wel troosten als ze dus voor een voeding zou komen maar geen voeding. Als ze rustig was legden we haar weer terug in bed. Mocht ze dan beginnen te huilen zouden we 20 minuten wachten en er dan weer naartoe gaan om het riedeltje te herhalen. Oh men wat vond ik het spannend, maar ik stond er helemaal 100% achter en ik denk dat dat het belangrijkste is geweest. Alleen de eerste nacht is Lot 1x wakker geworden, hebben we haar getroost en heeft ze heel even (zo’n 10 minuten denk ik) gehuild voordat ze weer in slaap viel. De nacht erna sliep mevrouw door.
Het ging dus eigenlijk heel makkelijk en ik had zelf ook echt het idee dat ze eraan toe was. Ze ging vrijwel tegelijk ook over van twee naar één slaapje overdag dus misschien dat dit er ook nog iets mee te maken had.
Wanneer sliep(en) jullie kindje(s) door? En hoe heb je dit aangepakt? Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen, laat je het me weten?
Volg ons via Bloglovin’, Instagram, Facebook of Youtube.
